Δη καμ μπακ!

Χέλλοου, αγαπημένοι!

Μετά από 5 μήνες έρχομαι και πάλι κοντά σας, να ενωθούμε όλοι μαζί στην προσπάθεια του αγώνα για την επανακατάκτηση της χώρας από τους Ούννους που μας έχουν κυριεύσει τα τελευταία χρόνια!

Τους πέντε αυτούς μήνες που πέρασαν ζήσαμε όλοι πολύ σπουδαία πράγματα, αλλά εγώ προσωπικά προσπαθώ ακόμη ορισμένα να τα αποβάλω από τη μνήμη μου.

Να, για παράδειγμα το δημοψήφισμα. Πες μου, ποιός Πρωθυπουργός στον πολιτισμένο κόσμο θα έκανε ένα δημοψήφισμα, θα άλλαζε την απάντηση από μόνος του και δεν θα συνέβαινε τίποτα; Ποιός;;; Ο Alexis φυσικά. Κι αυτό, αγαπημένοι, ξέρετε πολύ καλά ότι θα έπρεπε να μας ενώνει όλους! Όλους σου λέω!

Ε, έγιναν κι άλλα. Τα capital controls για παράδειγμα. Μεγάλη επιτυχία της Κυβέρνησης, αλλά και της Ευρωπαϊκιάς Ένωσης (εσείς οι 'ευρώ πάση θυσία' μη μιλάτε γιατί Α! Το νόμισμα είναι εργαλείο. Ε Ρ Γ Α Λ Ε Ι Ο. Εδώ το πρόβλημα είναι η δομή της οικονομίας, ομιλώ ως οικονομολόγος βεβαίως-βεβαίως).

Και κάτι άλλα πρέπει να έγιναν που δεν τα θυμάμαι τώρα γιατί όλη μου η σκέψη τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται στον τίγρη. Τον εξύβρισε, λέει, ο Λάκης κι έτρεξε στην εκπομπή να πάει να καθαρίσει.

Πρώτα-πρώτα, τίγρη, είναι θέμα αξιοπρέπειας. Κι είναι τόσο άσχημη εικόνα ένας άντρας 40+ να παρακαλάει να τον συμπαθήσουν. Τζήζους δηλαδή!

Κατά δεύτερον, η εκπομπή είναι ιδιωτικιά. Ο Λάκης έχει δηλώσει ότι είναι αριστερός κι ότι σε σιχαίνεται. Εσύ τί πρόβλημα έχεις; Την πληρώνεις; Σου ζητάνε κάτι; Όχι. Σιλάνς, λοιπόν, και στη θέση σου.

Εντάξει. Νομίζω αυτά τα δύο είναι αρκετά για να καταλάβει κανείς ότι ο μόνος λόγος που ο Άδωνις πούλησε δήθεν νταηλίκι, όπως το εξέλαβαν πολλοί, και δήθεν φίμωση, όπως θέλουν να το βλέπουν άλλοι, ήταν απλά το τζέρτζελο. Εγώ τον καταλαβαίνω. Κι εμένα μ' αρέσει το τζέρτζελο. Αρκεί να έχει και φαΐ.

Αυτά προς το παρόν... Να πω μόνο ότι κάποια βιντεάκια που είχα ανεβάσει δεν δουλεύουν πια. ΑΛΗΤΕΙΑ! ΑΙΣΧΟΣ! ΑΡΚΟΥΔΕΗΔΕΣ! Κι ότι είμαι ένα βήμα πιο κοντά να γίνω επιτέλους Πρωθυπουργός! Αχ, ναί! Πρωθυπουργός! Πρωθυπουργός σου λέω!

Κούλα

Υ.Γ. Α, ναί! Πολύ μου άρεσε και το κείμενο εκείνης της κοπελίτσας... να δείς πώς τη λένε;.. Α, ναί... Ταχιάου. Ξέρετε, το κείμενο που δεν τις έφταναν 5-6 χιλιάδες ευρώ το μήνα.