Μια τυχαία συνάντηση

Αγαπητό ημερολόγιο,

Σου γράφω κι η καρδιά μου χτυπά δυνατά!
Νωρίτερα στην πρωινή μου βόλτα συνάντησα τυχαία τον Άδωνι. Προσπάθησα να τον αποφύγω όμως το επίμονο βλέμμα του πάνω μου δεν μου άφησε πολλά περιθώρια.
Καθώς γύρισα, οι ματιές μας συναντήθηκαν.
Η καρδιά μου φτερούγησε όπως τότε... την πρώτη φορά που τον πρωτογνώρισα...
Με πλησίασε και μου ζήτησε να συναντηθούμε.

Το βράδυ στις εννιά θα σε περιμένω στον Εθνικό Κήπο, εκεί που κάποτε κάτω απ' τ' άστρα χτίζαμε τα όνειρά μας, μου είπε.

Δεν απάντησα. Σάστισα.

Θέλω! Θέλω να τον δω... όμως...
Είμαι πολύ μπερδεμένη...