Μερικοί άνθρωποι εκνευρίζονται που αν και η οικονομία της χώρας είναι σε δεινή κατάσταση, αν και ο κόσμος στο σύνολό του αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες ως και ολοκληρωτική οικονομική αδυναμία, η πλειοψηφία μπορεί - με τον όποιο τρόπο - να κρατά ακόμη κάποιο επίπεδο και να αναταπεξέρχεται στα αντικειμενικά για τον ανεπτυγμένο κόσμο ελάχιστα έξοδα μίας εξόρμησης ενός τριημέρου.
Μπορεί όντως να μην πρόκειται για μία ανθρωπιστική κρίση με την έννοια που τη χρησιμοποιούμε για άλλες χώρες με σαφώς μεγαλύτερα προβλήματα, όμως ειλικρινά, ποιά standards επιθυμούν για τη ζωή τους και για το σύνολο της κοινωνίας;
Θα ήταν πιο ευτυχισμένοι αν έβλεπαν κόσμο να πεθαίνει της πείνας πχ όπως συμβαίνει στις χώρες της Αφρικής και της Ασίας; Πόσο μίζεροι, κακοί και κομπλεξικοί, άνθρωποι των σπηλαίων μπορεί να είναι για να θυμώνουν με τον κόσμο που έχει βγεί έξω να απολαύσει τον ήλιο και την Άνοιξη;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου